برام روی یه بوم کوچولو نقاشی کشیده. بهم می‌گه «این قیافه‌ی حسِ توئه وقتی می‌ری روی پشت‌بوم! و بقچه‌ی وبلاگت اگر این شکلی که من می‌بینم نبود، حتماً این شکلی می‌شد.»
یک چیز کاملاً بدون ربط : درسته که تغییر همیشه سخت بوده و هست؛ ولی یه وقتایی یه آدمی، یه حرفی، یه چیزی برات میشه تلنگر! میشه برهان. میشه انگیزه. بلند میشی و سعی میکنی خوب باشی. سعی میکنی تغییر کنی. خوشحالم که تصمیم به تغییر گرفتم و ممنونم از رفقایی که خودشون و حرفاشون تلنگر شدن برای این روزام :)
